Συμμετέχουμε μαζικά στις στάσεις εργασίας των συνδικάτων, στην απεργιακή συγκέντρωση (πλ. Κλαυθμώνος – Υπ. Εργασίας στη 1:00) και στην διαδήλωση. Καλούμε στην απογευματινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 5:30μμ.
Η περίοδος της πανδημίας και η διαχείρισή της από την κυβέρνηση της ΝΔ όξυναν τα προβλήματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Οι αλλαγές προς το χειρότερο στις εργασιακές σχέσεις, η τηλεργασία, η εκ περιτροπής εργασία, η αναστολή των συμβάσεων κ.α. έφεραν τις γυναίκες, τις μετανάστριες αλλά και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, σε ακόμη δεινότερη θέση τόσο στον τομέα της εργασίας όσο και στην καθημερινότητά τους. Η καραντίνα -ιδιαίτερα στην πρώτη φάση της- εκτόξευσε τα ποσοστά ενδοοικογενειακών κακοποιήσεων, ενώ οι γυναίκες φορτώθηκαν ακόμα εντονότερα τα βάρη των παιδιών, των αρρώστων, των ηλικιωμένων. Η κυβέρνηση, η ΕΕ και το κεφάλαιο δεν διστάζουν να θυσιάσουν κάθε δικαίωμα του εργατικού και του φεμινιστικού κινήματος.
Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο εντείνεται η επίθεση στα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών, με την προσπάθεια ελέγχου της αναπαραγωγής μέσω νομοσχεδίων για τον περιορισμό ή απαγόρευση των εκτρώσεων (βλ. Πολωνία), την «μεταρρύθμιση» επί το χείρον του οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα. Παράλληλα βλέπουμε μία κατάφορη καταπάτηση κάθε δικαιώματος στη μητρότητα ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, καθιστώντας τη μητρότητα από δικαίωμα σε διαβατήριο ανεργίας, χωρίς να υπάρχει καμία κρατική παρέμβαση! Ωστόσο μεγάλες φεμινιστικές κινητοποιήσεις έχουν ξεσπάσει παρά την ασφυκτική πίεση των απαγορεύσεων σε όλο τον κόσμο, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την Πολωνία και την Αργεντινή, όπου στην πρώτη περίπτωση μπλόκαραν νόμο ενάντια στο δικαίωμα στην άμβλωση και στη δεύτερη επέβαλαν την υπερψήφιση του δικαιώματος στην άμβλωση.
Στην Ελλάδα η καταγγελία της Μπεκατώρου, αποτέλεσε έναυσμα ώστε να ακολουθήσουν πολλές καταγγελίες, σε αυτό που ονομάστηκε το ελληνικό #metoo, με εκατοντάδες γυναίκες να καταγγέλλουν περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης, κακοποίησης και εργοδοτικής βία. Η αλυσίδα της σιωπής ράγισε και οι αποκαλύψεις σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά του. Στο πρόσωπο του Λιγνάδη, που επί χρόνια βίαζε και κακοποιούσε γιατί ήταν «συνομιλητής» ή και κομμάτι της εξουσίας, καταποντίστηκε το αφήγημα της ΝΔ περί «αριστείας». Η σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών, το τράφικινγκ ανήλικων προσφυγόπουλων υπογραμμίζουν την σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα. Τυχόν παραίτηση της Μενδώνη, είναι απολύτως απαραίτητη και ταυτόχρονα πολύ λίγη για το βάθος και την έκταση μιας υπόθεσης που αναδεικνύει την σαπίλα της κυβέρνησης και ενός συστήματος που προσέφεραν ασυλία στους θύτες.
Για όλους αυτούς τους λόγους η φετινή 8ηΜάρτη πρέπει να αποτελέσει ένα μαζικό απεργιακό σταθμό. Γυναίκες, άνδρες και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα της εργατικής τάξης παλεύουμε μαζί ενάντια στην έμφυλη βία και στην ταξική εκμετάλλευση.
ü Αλληλεγγύη και στήριξη στα θύματα παρενόχλησης και βίας στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Για να έρθουν στο φως καταγγελίες στις εργασιακές γαλέρες και πίσω από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών όπου η έμφυλη βία θεωρείται κανονικότητα.
ü Αγώνας για να βελτιωθεί άμεσα η θέση των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Ισότητα σε δουλειά και σπίτι, ενάντια στους εργασιακούς εκβιασμούς, τη σεξιστική βία, την οµοφοβία, κόντρα στις πατριαρχικές σχέσεις, αντιλήψεις και πρακτικές.
ü Συνδικάτα ταξικά, δημοκρατικά και ανοιχτά στις γυναίκες, στις ελαστικά εργαζόμενες, στις μετανάστριες, στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, στα πιο πληττόμενα τμήματα της εργατικής τάξης.
ü Πάλη ενάντια στον κυρίαρχο κοινωνικό καταμερισμό εργασίας και στις σχέσεις εκμετάλλευσης που αναπαράγουν τα στερεότυπα και τις διακρίσεις.
Διεκδικούμε:
· Ίση αμοιβή για ίση εργασία. Ίσα δικαιώματα για όλες/ους. Όχι στις μισθολογικές διακρίσεις. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις που καταδικάζουν τις γυναίκες στην ανασφάλεια και στην φτώχεια. Όχι στην μονιμοποίηση της τηλεργασίας που πλήττει κυρίως τις εργαζόμενες γυναίκες. Ουσιαστικά μέτρα προστασίας κατά της ανεργίας που πλήττει σημαντικά τις γυναίκες ειδικά την περίοδο της πανδημίας.
· Πλήρη προστασία της μητρότητας με απαγόρευση της απόλυσης χωρίς αποκλεισμούς (προστασία σε ελαστικές σχέσεις εργασίας, συμβασιούχους, μισθωτή εργασία με μπλοκάκι κλπ) Άδειες επιμέλειας και φροντίδας των παιδιών και για τους δύο γονείς, επιδόματα για όλες τις οικογένειες που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Πλήρη προστασία και κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων μητέρων (άδειες, επιδόματα κ.ά.) χωρίς αποκλεισμούς. Εφαρμογή ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες (απαλλαγή από νυχτερινή εργασία και βαριές και ανθυγιεινές εργασίες, εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου, άδειες, κλπ).
· Καμία ανοχή στην παρενόχληση, στη βία και στην αυθαιρεσία στους εργασιακούς χώρους. Να προβλεφθούν στις συλλογικές συμβάσεις διατάξεις για την προστασία των εργαζομένων από την σεξουαλική παρενόχληση και την κακοποίηση. Μισθοί υπερημερίας όταν εξαναγκάζεται μία γυναίκα να φύγει από τη δουλειά λόγω παρενόχλησης από τον εργοδότη. Άμεση δικαίωση σε περιστατικά σεξιστικών, εργοδοτικών αυθαιρεσιών, ηθικής και ψυχολογικής παρενόχλησης (mobbing) στους εργασιακούς χώρους.
· Δημόσια υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση.Αποφασιστική ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης Υγείας. Πλήρη δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Κάλυψη όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και τοκετού από το κράτος.
· Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για την προστασία των εργαζόμενων και της μητρότητας.
· Δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας (γηροκομεία, παιδικοί σταθμοί, πρωτοβάθμια περίθαλψη), ώστε να απαλλαγούν οι γυναίκες από υπηρεσίες, οι οποίες πρέπει να παρέχονται από το κράτος.
· Να δοθούν άδειες «ειδικού σκοπού» για όσο διάστημα απαιτηθεί με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση.
· Όχι στην Ευρώπη – Φρούριο. Πλήρη δικαιώματα των μεταναστών και μεταναστριών στη μετακίνηση, στο άσυλο, σε στέγη, υγεία, παιδεία, εργασία. Προστασία των ασυνόδευτων παιδιών.
· Προστασία στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος και στην έκτρωση. Οι εκτρώσεις να είναι προσβάσιμες για όλες τις γυναίκες, να είναι δωρεάν, ασφαλείς και να καλύπτονται από το κράτος.
· Να αναγνωριστεί νομικά η γυναικοκτονία και το δικαίωμα στην αυτοάμυνα σε περιπτώσεις έμφυλης βίας.
· Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία σε κάθε νομό ιατροδικαστικών κέντρων και δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών για την πρόληψη του φαινομένου της βίας και για τη στήριξη των θυμάτων της έμφυλης βίας (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές, νομικής, ιατρικής και ψυχολογικής υποστήριξης κ.ά).
· Να επιταχθούν τώρα ξενοδοχεία για την ασφαλή διαμονή των γυναικών, παιδιών, αναπήρων και ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων που αντιμετωπίζουν έμφυλη ή/και ενδοοικογενειακή βία. Να ενισχυθούν οι κακοποιημένες γυναίκες οικονομικά ώστε να μπορούν να φύγουν, διασφαλίζοντας αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης.
· Καμία σκέψη για αντιδραστική αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου. Όχι στην υποχρεωτική επιβολή συνεπιμέλειας σε περιπτώσεις διαζυγίου και στην εναλλασσόμενη κατοικία απευθείας από το δικαστήριο, χωρίς συναίνεση των γονιών ή των παιδιών.