Στο Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ) του ΕΚΑ στις 5 Νοέμβρη «έπεσαν οι μάσκες». Η γραφειοκρατική φιλοεργοδοτική και φιλοκυβερνητική πλειοψηφία που ελέγχει και το προεδρείο, συγκάλεσε το ΔΣ με σκοπό να ανατρέψει την ίδια την απόφασή του για απεργία στις 14 Νοέμβρη, μαζί με την ΑΔΕΔΥ, πλήθος Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και πρωτοβάθμιων σωματείων που είχαν ήδη αποφασίσει με μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες. Η ανατροπή αυτή έγινε για να ευθυγραμμισθεί το ΕΚΑ με την απόφαση της ΓΣΕΕ να κηρύξει απεργία στις 28 Νοέμβρη, ώστε να ακυρώσει την απεργία της 14.11 που είχε πανεργατική δυναμική, ετσιθελικά και χωρίς καμιά ουσιαστική δικαιολογία, με μια αντικειμενικά απεργοσπαστική κίνηση. Ήταν άλλωστε πολύ γνωστό ότι οι δυνάμεις που ελέγχουν τη ΓΣΕΕ καμιά διεκδικητική, μαχητική απεργία δεν ήθελαν. Και σίγουρα δεν ήθελαν μια απεργία που οι εργαζόμενοι να μπορούν να κλιμακώσουν την πάλη τους και να συνενώσουν τα απεργιακά ποτάμια σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ενάντια στην εφιαλτική επίθεση του κεφαλαίου και στις ισοπεδωτικές μνημονιακές πολιτικές.
Στη συζήτηση στο ΔΣ του ΕΚΑ, η πλειοψηφία του προεδρείου ευθυγραμμίσθηκε πλήρως με την απόφαση της ΓΣΕΕ – η οποία έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια την απόφαση του ΕΚΑ, του μεγαλύτερου εργατικού κέντρου στη χώρα. Οι παρατάξεις ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ), ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ είχαν αποφασίσει με συνοπτικές διαδικασίες να «επαναφέρουν» το ΕΚΑ στο «μαντρί» της ΓΣΕΕ απ΄ όπου «ξεστράτισε» με την απόφαση για απεργία στις 14.11. Η YES-ΕΕ με την απεργία στις 28 Νοέμβρη επιχείρησε να σπάσει το πανεργατικό ρεύμα για τις 14.11 σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Στην γραμμή της ηγεσίας της ΓΣΕΕ συντάχθηκαν τελικά ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ)-ΕΜΕΙΣ.
Η παράταξη της ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) κράτησε μια στάση «και με το χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ». Στην ΔΑΣ δεν στήριξε ξεκάθαρα την απεργία στις 14.11. Υπαναχωρώντας για μια ακόμα φορά από την αρχική της στάση (ήδη είχε ακυρώσει την απεργία στις 8.11 για να στηρίξει την 14.11), παράπεμψε την απόφαση σε μια σύσκεψη ομοσπονδιών, ΕΚ και συνδικάτων που κάλεσε το ΠΑΜΕ για την Τετάρτη 7.11. Δήλωσε μάλιστα ότι όποιος μπορεί ας κάνει απεργία στις 14.11 (πχ η ομοσπονδία οικοδόμων), όμως επισήμανε ότι θα πρέπει να επικεντρωθεί ο απεργιακός αγώνας στις 28.11, σύμφωνα με την απόφαση της ΓΣΕΕ. Η ΔΑΣ είναι εκτεθειμένη στη εργατική βάση των σωματείων που συντάσσονται με το ΠΑΜΕ – και στήριξαν την απεργία στις 14.11. Ήδη τις προηγούμενες μέρες το ΠΑΜΕ σε μια σειρά ΔΣ συνδικάτων και σε συνελεύσεις στήριξε την απόφαση της ΓΣΕΕ και όχι την απεργία στις 14.11. Η στάση της ΔΑΣ διευκόλυνε στην πράξη τη μεθόδευση ΕΑΚ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ να ανατρέψουν την απόφαση του ΕΚΑ για τις 14.11.
Η ΑΤΕ-ΕΚΑ κατάγγειλε την ηγεσία της YES-EE και τη νέα απόπειρα υπονόμευσης και διάσπασης των αγώνων. Υποστήριξε την απόφαση για απεργία στις 14.11 και το σκεπτικό αυτής της απόφασης, δλδ να προκηρυχθεί απεργία που να μην εξαρτηθεί από την ΓΣΕΕ για να καλύψει απεργιακά το μεγάλο αριθμό εργαζομένων στην Αθήνα. Εξάλλου πολλά συνδικάτα έχουν ήδη αποφασίσει δημοκρατικά, μαζικά, για απεργία χωρίς να περιμένουν τη ΓΣΕΕ και τις μηχανορραφίες της ηγεσίας της. Η ΑΤΕ-ΕΚΑ στηρίζει ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ, με απεργιακές αποφάσεις που χτίζονται από τα κάτω με μαζικές διαδικασίες σε Γενικές Συνελεύσεις και για αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων. Για αυτό το λόγο στήριξε τη διακλαδική απεργία την 1/11, την οποία δεν στήριξαν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, ούτε και το ΠΑΜΕ. Εξάλλου η διακλαδική απεργία της 1ης Νοέμβρη και η μαχητική μαζική απεργιακή διαδήλωση, απέδειξαν πως υπάρχει και άλλος δρόμος. Πως η απεργία μπορεί να βρει το πραγματικό της νόημα όταν περνάει στα χέρια των εργαζόμενων, όταν προετοιμάζεται με όρους πραγματικής μάχης ενάντια στην επίθεση κυβέρνησης -ΕΕ-εργοδοσίας.
Επίσης η ΑΤΕ-ΕΚΑ κατήγγειλε το νέο κατάπτυστο αντεργατικό πραξικόπημα της ΓΣΕΕ, με την ανακοινωθείσα επίσκεψη στις 5.11 του προεδρείου της στο υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη», όπου ζήτησε την παρέμβαση του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού στις διαδικασίες (κυρίως εκλογικές) στα συνδικάτα, ώστε να εξασφαλίσει τα απαραίτητα «κουκιά» για το συνέδριο που συγκάλεσε στην Καλαμάτα (και γιατί όχι στη …Γαύδο;) το Μάρτη. Μια πρακτική βγαλμένη από τις πιο μαύρες μέρες κρατικής και παρακρατικής βίας, καταστολής και ποδηγέτησης του συνδικαλισμού.
Στη διάρκεια της συνεδρίασης, πολλοί συνδικαλιστές κι εργαζόμενοι ανταποκρίθηκαν στην έκκληση της ΑΤΕ-ΕΚΑ για συγκέντρωση-παρέμβαση (οι συνεδριάσεις του ΔΣ είναι δημόσιες) ώστε να μην αλλάξει η απόφαση του ΕΚΑ για απεργία στις 14.11. Η παρέμβαση ήταν μαζική, ακούσθηκαν συνθήματα κατά του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού, υπήρξαν διαμαρτυρίες των συγκεντρωμένων προς το προεδρείο αλλά και παρέμβαση-τοποθέτηση που κατάγγειλε τη μεθόδευση της ΓΣΕΕ και της φιλοεργοδοτικής «Κοινωνικής Συμμαχίας» για να σπάσουν την απεργία της 14.11 κι απαιτήθηκε να παραμείνει η απόφαση για 14.11. Η απαίτηση αυτή απευθυνόταν και στα μέλη της ΔΑΣ που εκπροσωπούσαν και σωματεία που έχουν αποφάσεις παρμένες μέσα από μαζικές διαδικασίες που στήριζαν τις 14.11. Στου κουφού την πόρτα…
Με βάση τις τοποθετήσεις των παρατάξεων, χωρίς να γίνει καν τυπικά ψηφοφορία, η απόφαση για 14.11 ανατράπηκε για 28.11 και το ΕΚΑ ξαναμπήκε στο «μαντρί» της ΓΣΕΕ. Δυστυχώς η στάση της ΔΑΣ (δηλαδή η ευθυγράμμιση με την απόφαση της ΓΣΕΕ και η υπαναχώρηση από την πανεργατική απεργία της 14.11 σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα) διευκόλυνε αυτή την απόφαση. Δεν λησμονούμε ότι και σε άλλες περιπτώσεις οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σύρθηκαν τελικά σαν ουρά στη μεθοδευμένη απραξία της ΓΣΕΕ, όπως π.χ. απέναντι στον αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου, όπου παρά τις αγωνιστικές διακηρύξεις, το ΠΑΜΕ περίμενε για μήνες μια συμβολική κινητοποίηση της ΓΣΕΕ (την …Κυριακή του Θωμά που ψηφίστηκε).
Οι εργαζόμενοι στην Αθήνα αλλά και σ’ όλη τη χώρα θα πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από όσα διαδραματίσθηκαν στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΚΑ στις 5.11. Καμιά εμπιστοσύνη στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που κατοικοεδρεύει στη ΓΣΕΕ και τα πλοκάμια της, που ποδηγετούν πολλά συνδικάτα – και το ΕΚΑ.
Καλούμε τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ να στηρίξουν την απεργία στις 14.11 προκειμένου να μην περάσει το σχέδιο της ΓΣΕΕ για διάσπαση του αγώνα των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Οι ταξικές δυνάμεις κυρίως μετριούνται από το σεβασμό τους στις αποφάσεις της βάσης των σωατείων–στις οποίες κι οι ίδιες συμμετέχουν- και δεν μπορούν να τις ανατρέπουν στη συνέχεια με ευκολία ταχυδακτυλουργού, και μάλιστα όταν είναι ολοφάνερη η σκοπιμότητα υπονόμευσης των αγώνων και της δημοκρατικής λειτουργίας των σωματείων. Τέτοιες πρακτικές απαξιώνουν το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στα μάτια των ίδιων των εργαζόμενων κι αποσυσπειρώνουν τον κόσμο της δουλειάς.
Θεωρούμε απαράδεκτους τους χαρακτηρισμούς για τη στάση της ΑΤΕ-ΕΚΑ που περιέχονται σε ενημερωτικό σημείωμα του ΠΑΜΕ σχετικά με τη συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΕΚΑ (εδώ). Το ΠΑΜΕ θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικό απέναντι στην ΑΤΕ-ΕΚΑ, όταν μάλιστα έχει ακυρώσει 2 απεργίες (στις 8 και στις 14 Νοέμβρη) ενώ δεν έχει καν συμμετάσχει στην απεργία της 1ης Νοέμβρη που έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Εξάλλου το ΠΑΜΕ γνωρίζει πολύ καλά ότι στους χώρους που παρεμβαίνουν οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες της ΑΤΕ-ΕΚΑ αποτελούν την ραχοκοκαλιά τoυ αγώνα ώστε κάθε κινητοποίηση να έχει γνήσια ταξικά χαρακτηριστικά ξεπερνώντας τα όρια που βάζει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός.
Η ΑΤΕ-ΕΚΑ επιμένει στην ανάγκη στήριξης της απεργίας στις 14.11, για να κατοχυρώσει -απέναντι στις διασπαστικές μεθοδεύσεις της ΓΣΕΕ- τις απεργιακές αποφάσεις ενός μεγάλου αριθμού συνδικάτων με αγωνιστικό ταξικό πλαίσιο. Καλούμε κάθε ταξικό συνδικαλιστή να δώσει την μάχη για να γίνει πραγματικότητα η απεργία στις 14.11, για να μην περάσουν τα σχέδια της διάσπασης των εργαζομένων στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα.