ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
28ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΚΑ: Τρανταχτό παράδειγμα του εκφυλισμού και της διαλυτικής πορείας του υποταγμένου συνδικαλισμού
Το συνέδριο του ΕΚΑ, του μεγαλύτερου εργατικού κέντρου της χώρας, ήταν μια ακόμα απόδειξη, ότι, ο συνδικαλισμός της συνδιαλλαγής, της ανάθεσης και της υποταγής είναι μακριά από τις ανησυχίες, τα πραγματικά προβλήματα και τις αναζητήσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων. Οι δυνάμεις του κυβερνητικού και γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, η πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΚΑ, στην πραγματικότητα ήθελαν και σχεδίασαν ένα εκλογικό συνέδριο για τις κάλπες, χωρίς καμία προετοιμασία, με «διαδικασίες» εξπρές, χωρίς αντικείμενο και στόχους, με πλήρη απαξίωση κάθε συζήτησης, απουσία οποιουδήποτε αγωνιστικού σχεδιασμού.
Το Συνέδριο του ΕΚΑ, όπως και της ΓΣΕΕ και των περισσότερων Ομοσπονδιών, επιβεβαιώνει την θέση μας, αλλά και την εκτίμηση της τεράστιας πλειοψηφίας των εργαζόμενων, ότι τίποτα δεν έχει να προσφέρει στον αγώνα, στις αναζητήσεις και τα προβλήματά του ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, η μάχη των μηχανισμών και των εκλογικών συσχετισμών.
Ενδεικτικά, οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΠΑΣΚΕ-Σ, ΔΑΚΕ, Νέα Πορεία (διάσπαση ΔΑΚΕ) και Αυτόνομη Παρέμβαση δεν κατάφεραν-ή δεν ήθελαν-να φέρουν ούτε καν την πλειοψηφία των αντιπροσώπων τους, με το ζόρι είχαν 100 εργαζόμενους μέσα στην αίθουσα. Η μόνη συζήτηση που έγινε, ήταν στην έναρξη της διαδικασίας την 1η μέρα, σε μια πολύωρη αντιπαράθεση για τις νομιμοποιήσεις αντιπροσώπων, με εκατέρωθεν καταγγελίες για νοθείες. Η 2η μέρα άρχισε με τις ομιλίες τις απερχόμενης διοίκησης, όπου μετά την αποχώρηση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, το οποίο είχε μαζική παρουσία στο συνέδριο, ουσιαστικά συνεχίστηκε με ομιλίες μπροστά σε άδεια καθίσματα… Στις όποιες ομιλίες συνέδρων ακολούθησαν, κυριάρχησε η θλιβερή ανούσια αντιπαράθεση μεταξύ των κυρίαρχων παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, που κατέρχονται και οι δύο διασπασμένες και με χυδαίες αλληλοκατηγορίες μεταξύ τους. Απόντες και οι περισσότεροι αντιπρόσωποι της Α.Π., η οποία κινήθηκε ως διαχειριστική δύναμη εντός των πλαισίων της απερχόμενης διοίκησης του ΕΚΑ.
Οι δυνάμεις της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας διατύπωσαν τη θέση, ότι θα έπρεπε οι ταξικές δυνάμεις, οι δυνάμεις του αγώνα, να μιλήσουν για τα καυτά ζητήματα του εργατικού κινήματος, να έρθουν εμπειρίες από μάχες σε χώρους δουλειάς, να κατατεθούν ψηφίσματα και να γίνει προσπάθεια για κάποιο αγωνιστικό πλαίσιο. Οι δυνατότητες που είχαν λόγω του όγκου τους οι αντιπρόσωποι της Α.Τ.Ε. ήταν περιορισμένες και δεν μπορούσαν να καθορίσουν την πορεία των πραγμάτων. Το ΠΑΜΕ, σωστά κατήγγειλε τις δυνάμεις του υποταγμένου συνδικαλισμού για απαξίωση του συνεδρίου, για τη διαλυτική τους στάση. Αυτές έχουν την ευθύνη για αυτή την κατάντια, να μην έρχονται καν στο συνέδριο οι αντιπρόσωποί τους! Με την αποχώρησή του όμως, ως κύριος όγκος των αντιπροσώπων, έβαλε πρόωρο τέλος στη διαδικασία, μη συμβάλλοντας σε μια ουσιαστική μεταφορά εμπειρίας και στην συζήτηση για ένα αγωνιστικό διεκδικητικό πλαίσιο και για ένα σχέδιο μάχης.
Σε μια εποχή τεράστιας κλιμάκωσης της αντεργατικής επίθεσης, σε μια περίοδο με 1,5 εκατομμύρια άνεργους, εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτους, με διαλυμένες τις Συλλογικές Συμβάσεις και τα εργασιακά δικαιώματα, σε μια εποχή βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού και αντιδραστικής απάντησης του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, χρειάζεται μια ριζική τομή στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν πάει άλλο έτσι!
Οι εργαζόμενοι, κάθε ταξικός συνδικαλιστής, κάθε μαχόμενη δύναμη, πρέπει να συμβάλλουν στην αναγέννηση και βαθιά ανασυγκρότηση των συνδικάτων. Στην συσπείρωση, την οργάνωση και τη συζήτηση με την πλειοψηφία του κόσμου της δουλειάς, για μια νέα αγωνιστική ταξική ενότητα των εργαζομένων, που θα βασίζεται σε ένα πολιτικό πλαίσιο, σε στόχους και κατευθύνσεις διεκδίκησης για την ανατροπή της βάρβαρης επίθεσηςτης κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Μόνο έτσι θα κερδίσουμε το νου και την ψυχή της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Αυτό δείχνουν οι μαζικές διαθέσεις των εργαζόμενων, όταν οι αγώνες ξεφεύγουν από τις τυπικές, συμβολικές κινήσεις διαμαρτυρίας, όπως οι αγώνες στη Χαλυβουργία, το ΜΕΤΡΟ, στους καθηγητές και άλλες μάχες.
Τώρα είναι ώρα να ενισχυθεί αποφασιστικά ένα ταξικό ρεύμα αντεπίθεσης, μάχης και σύγκρουσης με την εργοδοσία και την κυβέρνηση, με την αντεργατική πολιτική στο σύνολό της. Με διεκδικήσεις που θα επιβάλλουν την αξιοπρεπή ζωή της εργατικής τάξης, θα ανατρέπουν την επίθεση του αντίπαλου, θα αλλάζουν βαθιά τους κοινωνικούς συσχετισμούς εις βάρος του κεφαλαίου. Σε αυτή την υπόθεση καλεί η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα να συμβάλλουν οι εργαζόμενοι, οι ταξικοί συνδικαλιστές, μαχόμενες δυνάμεις. Ο δρόμος της διαχείρισης αυτού του συνδικαλισμού, χρησιμοποίησής του για διαμαρτυρίες και κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς, ο δρόμος της αναπαραγωγής αυτού του μηχανισμού υποταγής, ο δρόμος των παραταξιακών παιχνιδιών και της ενσωμάτωσης έχει τελειώσει. Όποιος δεν το κατανοεί αυτό θα είναι συμμέτοχος στον κατήφορο, συνένοχος στον αφοπλισμό των εργαζόμενων.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ, ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ,
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Ε.Ε ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Οι αντιπρόσωποι της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας
Στο 28 Συνέδριο του ΕΚΑ
26/05/2013