Πρωτομαγιά 2012: Ταξική συγκέντρωση στο Μουσείο 10.30

Λίγες μέρες μας χωρίζουν από τη φετινή Πρωτομαγιά, που βρίσκει τον κόσμο της εργασίας αντιμέτωπο με τον κανιβαλισμό των διαρκών μνημονίων και της επέλασης των αντιδραστικών πολιτικών του κεφαλαίου της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Τα μέτρα που ψηφιστήκαν το προηγούμενο διάστημα και όσα σχεδιάζουν μετά τις εκλογές συνεχίζουν και σε σημαντικό βαθμό ολοκληρώνουν την πλήρη αλλαγή του εργασιακού μοντέλου, οδηγούν στην κατάργηση του θεσμού των κλαδικών συμβάσεων,  στη δραματική συρρίκνωση των μισθών, στη διάλυση κάθε δικαιώματος, ρυθμιστικού πλαισίου και εργατικής συλλογικότητας, ώστε να κυριαρχήσει, η απόλυτη εκμετάλλευση, η εξατομίκευση και η υποταγή στην εργοδοτική εξουσία.
Ακόμα, σταθερά σε όλα τα Μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους, χτυπιέται η νεολαία, η οποία πρέπει να μπει στην παραγωγή χωρίς απολύτως κανένα δικαίωμα!
Τα κρούσματα εργοδοτικής επέλασης πολλαπλασιάζονται καθημερινά, καθώς οι εργοδότες αξιοποιούν το οπλοστάσιο με το οποίο τους εξόπλισε η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου. Γι αυτό θεωρούν ότι έχουν βρει διέξοδο, για να μετατρέψουν τους χώρους δουλειάς σε ’’εργασιακά στρατόπεδα συγκέντρωσης’’.
Απέναντι σε αυτή την νέα κατάσταση η ηγεσία της ΓΣΣΕ και αρκετών ομοσπονδιών που όλο το προηγούμενο διάστημα έπαιξαν το ρόλο του συνομιλητή και «κοινωνικού εταίρου», φαίνεται να «προσαρμόζονται». Γι αυτό ετοιμάζονται να δώσουν ξανά γη και ύδωρ στο κεφάλαιο και να βάλουν την υπογραφή τους στις νέες μειώσεις μισθών, για να «σώσουν» κάποια δικαιώματα, τη στιγμή που ο αντίπαλος τα παίρνει όλα. Η γραμμή αυτή είναι απαράδεκτη και καταστροφική! Αποτελεί συνέχεια της αντιδραστικής στάσης της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που επιδίωκε να οικοδομήσει ένα «εθνικό μέτωπο» με τον ΣΕΒ κοιμίζοντας την εργατική τάξη, αντί να οργανώνει την εργατική αντίσταση.
 Μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι όσο ποτέ αναγκαία, η οικοδόμηση ενός αγωνιστικού μετώπου που θα βάλει φραγμό στην πολιτική-λαιμητόμο των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων. Ένα μέτωπο των ίδιων των εργαζόμενων, μακριά από τις λογικές του εργοδοτικού συνδικαλισμού σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και ομοσπονδίες. Με διαδικασίες βάσης στα χέρια των εργαζομένων σε  κάθε επιχείρηση, γραφείο, εργοστάσιο, για να δώσουμε αποφασιστικά τη μάχη για να μην περάσει η βαρβαρότητα του κεφαλαίου. Να επιβάλλουμε αξιοπρεπείς μισθούς, εργασιακές σχέσεις και συλλογικές συμβάσεις, με κριτήριο τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας.
Η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα καλεί κάθε αγωνιστική και ταξική δύναμη στο εργατικό κίνημα να συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση. Η στάση κάθε αριστερής δύναμης μπροστά σε αυτή την ανάγκη αποτελεί κριτήριο για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται την πάλη για τα εργατικά συμφέροντα. Από αυτή την σκοπιά  ασκούμε κριτική τόσο στην Αυτόνομη παρέμβαση που παραμένει προσκολλημένη σε λογικές συνδιαχείρησης με την συνδικαλιστική γραφειοκρατία, όσο και στο ΠΑΜΕ,  που εξακολουθεί την πολιτική της περιχαράκωσης και της επίθεσης απέναντι σε κάθε άλλο ρεύμα του κινήματος.
 Οι δεκάδες πανεργατικές απεργίες και διαδηλώσεις τα δύο τελευταία χρόνια, τα ποτάμια της λαϊκής οργής που πλημμύρισαν τους δρόμους και τις πλατείες και πολιόρκησαν τη βουλή, τα κινήματα ανυπακοής και απειθαρχίας, δείχνουν ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια πανεργατική εξέγερση, για την ανατροπή του μαύρου μέτωπου κυβέρνησης ΔΝΤ–ΕΕ-ΕΚΤ, που υπηρετεί την εξουσία του χρεοκοπημένου καπιταλισμού.