Ενισχύουμε την ΑΤΕ-ΕΚΑ και τον ανεξάρτητο ταξικό συνδικαλισμό
Η ΑΤΕ-ΕΚΑ είναι μια ταξική εργατική κίνηση που παρεμβαίνει στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας και ευρύτερα στο εργατικό κίνημα. Συσπειρώνει αγωνιστές και αγωνίστριες που παλεύουν για τα εργατικά συμφέροντα, σε ταξική, ανατρεπτική και αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Με ανεξαρτησία από τον υποταγμένο συνδικαλισμό, με σεβασμό και στήριξη στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Η ΑΤΕ-ΕΚΑ πρωτοστατεί σε εργατικούς αγώνες στους χώρους που παρεμβαίνει. Έχει οργανική σύνδεση με τα ανεξάρτητα ταξικά σχήματα και τις παρεμβάσεις-κινήσεις-συσπειρώσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Την περίοδο της πρώτης καραντίνας, κόντρα στη λογική τού «θα λογαριαστούμε μετά», η ΑΤΕ-ΕΚΑ βρέθηκε απέναντι στο κυβερνητικό σχέδιο απαγόρευσης συγκεντρώσεων και πορειών. Οργάνωσε την πρώτη κινητοποίηση που έσπασε το lock down (ενάντια στις 400 απολύσεις στο αεροδρόμιο) και συμμετείχε σε αρκετές απαγορευμένες δράσεις. Είχε δυναμική παρουσία σε συγκεντρώσεις, δήλωσε «παρών» στον συνεχή αγώνα των υγειονομικών, στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, στο σπάσιμο της απαγόρευσης στις 17 Νοέμβρη 2020, αλλά και στην απεργία 26/11/2020 με απεργιακή συγκέντρωση και πορεία, κ.α. Πήρε πρωτοβουλίες για τον προωθητικό συντονισμό των εργατικών κινήσεων και συλλογικοτήτων (π.χ. την περίοδο του lock down, ενάντια στον αντεργατικό νόμο).
Στο ΔΣ του ΕΚΑ οι εκπρόσωποι της ΑΤΕ-ΕΚΑ πρότειναν συγκεκριμένες αγωνιστικές πρωτοβουλίες, τόσο σε πανεργατικό επίπεδο, όσο και για να στηριχτούν και να συντονιστούν αγώνες σε κλάδους και επιχειρήσεις.
Μετά την μεγαλειώδη απεργία και διαδήλωση στις 9 Νοέμβρη η ΑΤΕ ΕΚΑ κατέθεσε πρόταση για σύγκληση του ΔΣ του ΕΚΑ, ώστε να υπάρξει κλιμάκωση με νέα απεργία. Όμως δεν υπήρξε συνέχεια και κλιμάκωση, με κύρια ευθύνη της ξεπουλημένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, αλλά και της ηττοπαθούς τακτικής του ΠΑΜΕ.
Ενόψει του συνεδρίου του ΕΚΑ αλλά με το βλέμμα στην επόμενη μέρα, απευθυνόμαστε σε όσες και όσους αγωνιούν για την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος και αναζητούν δρόμους ταξικής σύγκρουσης. Που κατανοούν πως για να νικήσουν οι αγώνες πρέπει να κάνουμε πέρα τον εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ-ΕΑΚ, Ενότητα! Αλλά και σε όσες και όσους δεν χωράνε στα όρια που θέτει στους αγώνες η ΔΑΣ-ΠΑΜΕ.